Cultuurverschillen tussen Nederlanders en Luxemburgers

Sommigen van u zullen zich wel afvragen waarom het evangelisatiewerk in Luxemburg zo moeizaam gaat en er pas na tien jaar een kleine gemeente kon ontstaan.  we willen hieronder schetsen waar de problemen liggen, zodat u gerichter kunt bidden voor dit werk in noord Luxemburg.  Want ook de Luxemburgers moeten het evangelie horen, begrijpen en zich bekeren om voor eeuwig gered te zijn.

We hebben hierover gesprekken gehad met Matthias Schilp zendeling in St. Vith in duitstalig Belgie.  Deze plaats ligt dicht tegen noord Luxemburg aan.  Desondanks is ook het verschil tussen Belgen en Luxemburgers groot.  Hij reikte ons een verslag aan dat door dhr. Pieter Boersema is opgesteld naar aanleiding van een studie over deze materie.  Daarnaast kunnen we uiteraard ook putten uit de rijke ervaring van Johan Koopman, die nu al bijna 15 jaar in Luxemburg woont.

1.  Cultuurverschillen zijn het geheel van aangeleerde gewoontes, instellingen, symbolen, voorstellingen, waarden en normen van een groep.  Deze worden van generatie op generatie doorgegeven en worden sterk bepaald door de geschiedenis van een volk.  Je moet daar op zijn minst enig intzicht in hebben om mensen te kunnen begrijpen en ze niet tot aanstoot te zijn door jouw andere opvattingen.  In ontwikkelingslanden vinden we het heel gewoon dat die cultuurverschillen er zijn.  Daar is het dan ook heel duidelijk.  Maar in onze westerse wereld hebben we de neiging om alle landen in europa wat dit betreft op dezelfde manier te willen benaderen.  Maar dat kan helemaal verkeerd uitpakken.

2.  Als je daarbij bedenkt dat de Luxemburger van oudsher helemaal niet onder de invloed van de reformatie is geweest, die destijds in Nederland heel sterk en in Belgie enigszins voor een cultuuromslag zorgde, dan is het duidelijk dat de Luxemburger een heel andere geschiedenis achter zich heeft.  hij is traditioneel Rooms-Katholiek, maar meestal zonder echt betrokken te zijn bij het kerkelijke leven.  Behalve dan op hoogtijdagen, maar dan gaat het meer om traditie dan om geloof.

3.  Cultuurverschillen ontstaan ook door de wijze waarop mensen naar hun wereld kijken en hoe ze deze beleven.  Daaruit ontstaan namelijk een beeld over autoriteit, macht en gezag en de plaats van elk individu in de samenleving.

4.  De geschiedenis van het Luxemburgse volk is overigens geheel anders dan die van Nederland en Belgie.  Het land is al eeuwen een groothertogdom; dit geeft een organisatie die een wat feodale instelling heeft teweeggebracht.  Wat de groothertog of een andere gezaghebbende verordonneert is ‘juist’ en daarop is tegenspraak niet gewenst.

5.  Daardoor zal een Luxemburger ‘beleefd’ zijn mond houden als een Nederlander, die in het algemeen vrijmoediger, en soms in zijn ogen zelfs brutaal is, iets met gezag zegt.  Om dan vervolgens, als die Nederlander er niet meer is, zijn ongenoegen te uiten in zijn omgeving.  Dus hier geldt Jac.1:19: “Wees snel om te horen en langzaam tot spreken”.

6.  De Nederlander wil in het algemeen snelle actie en resultaten.  De Luxemburger gaat het meer om de onderlinge sociale contacten met gelijkdenkenden en familie.  Deze verschillen werken door in de wijze van gezin/familie zijn in Nederland respectievelijk in Luxemburg.

7.  Daarnaast zijn er verschillen in onderwijs en wijze van opleiding en carrièrevorming, de werkinstelling en het omgaan met meerderen en collega’s in Nederland en Luxemburg, en samenhangend daarmee zijn er verschillen in wetgeving en in de werking van overheid, regering en gemeentebestuur.